A xornada do sábado 5 de xuño en San Xulián tivo varias circunstancias que non se poden ocultar máis tempo. Primeiro, o equipo de Corredoiras, unha vez máis mostrando a súa soberbia e prepotencia presentou unicamente 3 xogadores, pois como dixo Charri, o mexicano, “con 2 xogadores chegábanos para ganar, pero ao final viñen eu tamén para acompañalos coa miña música de mariachi“. Como ben sabedes son 4 xogadores por equipo os que puntúan para a clasificación xeral, pois ben, COR sumou só as puntuacións destes 3 xogadores, Beni, Chefa e Charri, cando os demais equipos sumaron as 4 mellores puntuacións. Aínda así, o equipo de Bueu defendeuse moi ben e quedou segundo na xornada, soamente foi superado pola LÚA DE FORZA. A soberbia actuación de Beni, quen ganou a xornada e fixo unha puntuación fabulosa (29 ptos), dadas as condicións sempre complicadas do campo de San Xulián, fixo que COR cedera unicamente 5 ptos con relación ao líder LÚA. Segundo foi Ricoy e terceiro Chicho, os dous de Lúa de Forza.

Na categoría feminina foi Marisa quen se levou a vitoria ademais de estar por vez primeira nunha final da xornada. Segunda foi Elena Sabarís e terceira Mónica Padín. Si, foron moitos os astros que se aliñaron e moitas as estrelas e planetas que coincidiron para que a do Grove fora pasando eliminatorias ata chegar á final, mais así é a billarda, non hai golpe fácil, nin carreira ganada ata que a billarda sobrepasa o varal. E despois están as enerxías telúricas e os meigallos que tamén exercen maxisterio nos momentos decisivos de dar un golpe a poucos centímetros do varal. Na categoría Infantil dominou o Raio Verde, Xián, seguido dos celestes armadiños, Naia e de Alexis.

Gharaboto quedou terceiro na xornada, segundo foi Corredoiras e primeiro Lúa de Forza. Realmente, a vitoria de LÚA non foi tan eufórica, xa que esperaban sacar maior tallada despois de ver a aliñación que presentou COR. Non obstante, a enorme actuación do home tranquilo de Resille impediu que o equipo verde se distanciara moito nese primeiro posto que xa mantén desde hai 3 xornadas. Gharaboto continúa sen obter unha actuación extraordinaria das súas e, a pesar de todo, mantense preto dos dous equipos que o superan na xeral. Nesta xornada, foron os máis brillantes do equipo Gon, Piru e L. Camiña. Rinoceronte continúa soportando nos ombros dos seus dous xogadores franquía ese cuarto posto da xeral. Ademais, o látego de Sar, José Manuel, continúa achegando ptos para o equipo. Así, Daniel o líder na categoría individual absoluta segue mostrando unha regularidade que non acadou outras temporadas. Agora é un firme candidato a conseguir o título de Conferencia, cousa que repercute positivamente no equipo. Por outra beira, o Ciclón de Moscoso, ten no seu brazo ese furacán irresistible e cando o saca non hai distancia olímpica que se lle resista nin varado imposible. O seu sinal de identidade é ese golpe destrutor da barreira do son, ademais do corno rinoceróntico. Valpaços Terra Quente segue na quinta posición. O equipo de Vigo está sustentado na regularidade de Taxeiro, que vai amarrado puntiño tras puntiño e en Albino Veiga, fichaxe estrela e un supervivente que sabe manexarse en situacións extremas. Amais, nesta xornada, Santiago estivo sensacional (16 ptos) e Adriana semella que xa comeza a recuperar a forma. Armadiña ten un equipo moi novo e as súas crianzas están mostrando unha melloría prodixiosa. Tanto Naia como Alexis experimentaron unha evolución no seu xogo que os leva a subir aos podios da categoría infantil dun xeito habitual. Sendo conscientes das súas idades, non chegaron aínda aos 10 anos, podemos considerar que se manteñen a constancia van ser duros rivais para o Raio Verde. Nesta xornada debutou André, un produto máis da conserveira de Armadiña. Iso si, a falta de Peque e a ausencia continuada de Vixo están lastrando a remontada do equipo. Pensamos que Cho, Manu, Diego e Elena Sabarís forman un cuarteto que asegura ptos para o equipo, mais o potente golpeo de Peque e o coñecemento do arte da esgrima de Vixo que tan ben aplica ao golpeo de billarda poderían axudarlle a dar un salto na clasificación. Laxe de Rons ten un sexteto de xogadores antagónicos, ou sexa, cando un deles está moi ben na xornada os outros semella que fan o contrario, e cando outro diferente está ben noutra xornada os demais lévanlle a contraria. Daquela, poucas veces coinciden boas actuacións de catro dos seus integrantes. A clasificación indica que son Martín e Gerardo os máis regulares. Ricardo Lois, o xogador máis condecorado do equipo está atravesando un deserto de malas puntuacións nas últimas dúas xornadas, igual que lle sucede a Chichí. Serán as altas temperaturas, será falta de preparación física, será unha dieta de mariscos demasiado abundante ?

ACTAS

A xeral de equipos queda deste xeito tan emocionante nas tres primeiras posicións